Corné is toneelschrijver. Na een flink creatief proces ziet zijn allereerste UDOOL het licht.
Met zijn serie ‘Unieke dialogen op ongebruikelijke locaties’ hoopt hij indruk te maken op mensen in ‘Het Vak’, maar bijvoorbeeld ook op zijn moeder.
Links naar zijn teksten kalkt hij met witte verf op de gevels van diverse theaters, schouwburgen etc.
Corné hunkert naar aandacht.
Dat heeft te maken met een bepaald voorval uit zijn jeugd.
——————————————————————————————————————–
UDOOL 1. John-Boy en Walter in de deuropening van een vliegtuig, op een paar kilometer hoogte.
Tijdstip: Vlak voordat zij met een parachute op hun rug uit het toestel springen. Ieder een parachute, by the way. Piloot is vader van drie kleintjes. Co-piloot heeft ziekteverlof. Deze laatsten spelen geen rol in deze scène.
J-B: VERSCHRIKKELIJK, HÈ!? VAN KEES! (veegt denkbeeldige tranen weg)
W: HET IS NIET TE BEVATTEN! IK KAN AAN NIETS ANDERS DENKEN! (idem)
J-B: IK OOK NIET!
W: WAT?!? (houdt hand bij oor)
J-B: I-K O-O-K N-I-E-T!
W: OK!
J-B: JA! HOE MOET HET NU VERDER MET DE WINKEL?!? (trekt vragend gezicht)
W: GOEDE VRAAG! IK DENK DAT MADELIEF HET EERSTE HET BESTE BOD ONMIDDELLIJK MOET ACCEPTEREN! (glimlacht)
J-B: MADELIEF KENNENDE MOET ZE EERST DE PIJN VERWERKEN, ALVORENS ZE BEREID ZAL ZIJN OM ZELFS MAAR NAAR HET EERSTE HET BESTE BOD TE WILLEN LUISTEREN! (kijkt betweterig, niet zo sympathiek)
W: DAAR ZEG JE ZOIETS! VANUIT DIE INVALSHOEK HAD IK HET NOG NIET BEKEKEN! (glimlacht)
J-B: WAT!?!
W: DAAR ZEG JE ZOIETS! VANUIT DIE INVALSHOEK HAD IK HET NOG NIET BEKEKEN! (glimlacht extra)
J-B: OK!
W: OK! (steekt pink op, Walter is bij een ongeval beide duimen kwijtgeraakt)
J-B: JA! VANOCHTEND ZEI BABS NOG TEGEN ME DAT MIJN KIJK OP DE DINGEN ANDERS IS DAN BIJ DE MEESTE ANDEREN HET GEVAL IS!
W: HAHA! DIE BABS! HOE IS HET MET HAAR!? BLIJFT ZE ER EEN BEETJE ZAKELIJK ONDER?! (kijkt ernstig, bijna serieus)
J-B: DAT GELOOF IK NIET! STANDJE NEUTRAAL IS TOCH MEER HAAR DINGETJE! ZEG MAAR! (wankelt, zoekt en vindt houvast)
W: O, O, O! DIE BABS IS ME ER EENTJE! NOG EVEN EN ZE BRENGT MEER IN DAN DE REST VAN DE PARTNERS! DIE JONGENS ZULLEN LELIJK OP HUN WANGEN KRIJGEN ALS HET MOMENT DAAR IS! (stem slaat over)
J-B: HAHAHA! IK ZEI GISTEREN NOG TEGEN BRANDON DAT HIJ OP ZIJN TELLEN MOET PASSEN! ANDERS IS ZIJN KOSTJE GEKOCHT! ZEG MAAR! HIJ BEGREEP NIET WAAR IK HET OVER HAD! (wijst met vinger naar zijn kruis)
W: TYPISCH BRANDON! ALTIJD VOOROP LOPEN, MAAR INSPIREREN HO MAAR!
J-B: DAAR IS DIE JONGEN VAN HR HET MOGELIJK MEE ONEENS, WALTER! (knipoogt)
W: HAHAHA! (lacht)
J-B: HAHAHA! (idem)
Groen licht. John-Boy springt, Walter springt hem even later achterna.
Einde scène.