Maandelijks archief: november 2022

Ilonka en Heinrich

Niemand had beweerd dat het makkelijk zou worden. 

Of wel? 

Nee. Niemand had beweerd dat het makkelijk zou worden.

Ze vonden dat het niet makkelijk was.

Ze, dat waren Ilonka en Heinrich. 

De vrouwelijke Ilonka en de mannelijke Heinrich waren in de polder om het tuinmeubilair van haar ouders te ontdoen van stront.

Zelf wisten ze niet hoe dat moest. 

Of ze wilden het niet doen. 

Ze, dat waren de ouders van Ilonka.

De ouders van Ilonka waren woonachtig in de polder.

Hun tuinmeubilair zat onder de stront.

Ze wilden graag gebruik maken van het tuinmeubilair, maar het zat onder de stront.

Dat vonden ze niet zo leuk.

Ze, dat zijn de ouders van Ilonka.

De ouders van Ilonka konden of wilden hun eigen tuinmeubilair niet ontdoen van stront en zolang er stront op zat, wilden ze er geen gebruik van maken.

Ilonka had aangeboden om samen met haar levensgezel Heinrich het tuinmeubilair van haar ouders te ontdoen van stront.

Daarom waren zij en Heinrich vandaag in de polder. 

Om het tuinmeubilair van haar ouders te ontdoen van stront, zodat haar ouders weer gebruik konden maken van hun tuinmeubilair.

De ouders van Ilonka vonden het plezierig dat hun dochter en haar levensgezel vandaag naar de polder waren gekomen om hun tuinmeubilair te ontdoen van stront.

Hoefden ze dat zelf niet te doen.

Hoefden ze zelfs niet na te denken hoe dat moest, het tuinmeubilair ontdoen van stront.

En konden ze weer gebruik maken van het tuinmeubilair, zodra het ontdaan was van stront.

Ze, dat waren de ouders van Ilonka.

Ze hoefden niets te drinken. 

Ze, dat waren Ilonka en Heinrich.

Ze wilden meteen aan de slag om het tuinmeubilair van haar ouders te ontdoen van stront.

Want daarom waren ze in de polder. 

Ze, dat waren Ilonka en Heinrich.

Niet om iets te drinken. 

Dat kwam misschien later nog, hoewel het niemands prioriteit had. 

Nee, het tuinmeubilair moest worden ontdaan van stront.

Heinrich vond zichzelf geen doemdenker. 

Heinrich vond zichzelf een realist. 

Los daarvan had hij niet het gevoel dat het een makkelijke klus zou worden om het tuinmeubilair van haar ouders, die woonachtig waren in de polder, te ontdoen van stront.

Ilonka vond Heinrich wel een doemdenker. 

Los daarvan moest zij beamen dat hij gelijk had.

Zij was Ilonka.

Hij was Heinrich.

Het was geen makkelijke klus om het tuinmeubilair van haar ouders te ontdoen van stront.

Er was ook niemand die dat had beweerd.